رضا اسماعیلی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه برخی از زوج‌ها به دلایل متعدد از جمله مسایل اقتصادی و مشکلات آینده از داشتن فرزند دوم منصرف می‌شوند، اظهار کرد: برخی والدین تک فرزندی را ترجیح می‌دهند و از چند فرزندی فاصله می‌گیرند زیرا رسیدگی به امور یک فرزند و هم‌چنین مراقبت و تربیت از یک فرزند ساده‌تر است.
وی با بیان اینکه تک فرزندان از امکانات، مزایا و شرایط بهتری نسبت به هم سالان خود برخور دارند، افزود: فرصت‌ها و موقعیت‌ها همواره به راحتی در اختیار تک فرزندان قرار میگیرد به همین دلیل این افراد به راحتی نمی‌توانند در موقعیت‌های رقابتی خوب عمل کنند و از توانایی کمتری در این زمینه برخوردارند.
تک فرزندان در رقابت با هم سالان کم تحمل‌ترند
این جامعه شناس با اشاره به اینکه اولین روابط اجتماعی از خانواده شکل میگیرد، ادامه داد: میزان روابط اجتماعی در خانواده‌های تک فرزند کمتر است و در خانواده کم جمعیت تعداد و نوع روابطی که شکل میگیرد با یک خانواده پر جمعیت متفاوت است.
اسماعیلی گفت: به دلیل اینکه در محیط خانواده کم جمعیت فرآیند رقابت حتی با دیگر فرزندان ایجاد نمی‌شود، تک فرزندان در برخورد با محیط بیرونی و در رقابت با هم سالان خود تحمل ناملایمات و مشکلات را ندارند. وی اضافه کرد: تلاش والدین برای برطرف کردن تمام خواسته‌های فرزند در واقع آن‌ها را در مقابل وقایع پیش رو ناتوان و کم حوصله می‌کنند و از کمیت و کیفیت روابط اجتماعی فرزندان با سایر افراد کاسته می‌شود. این جامعه شناس مهم‌ترین پیامد تک فرزند بودن را آسیب رسیدن به رشد اجتماعی فرد دانست و افزود: میزان کم تعامل و روابط اجتماعی در خانواده‌های کم جمعیت موجب افت رشد اجتماعی تک فرزندان می‌شود.
حمایت و کنترل بیش از حد، فرزند را ناتوان می‌کند
اسماعیلی افزود: هر چه میزان حمایت والدین از فرزند بیشتر باشد، تحمل و قدرت کودک در برخورد با مشکلات کاهش می‌یابد و این کودکان اغلب در برخورد با مشکلات آسیب پذیرترند.
وی تصریح کرد: اگر چه تک فرزندی مزایا و امکانات قابل توجهی برای کودک نسبت به هم سالان خود فراهم می‌کند، اما والدین باید در نظر داشته باشند حمایت و کنترل بیش از حد فرزند را ناتوان می‌کند و در آینده با مشکلات بیشتری مواجه می‌شود.
این جامعه شناس یکی دیگر از معایب تک فرزندی را تاثیر آن بر مراحل رشد کودک دانست و ادامه داد: به دلیل اینکه کودک همراه و هم بازی ندارد حس رقابت را تجربه نمی‌کند و هم چنین نمی‌تواند فرصتی برای مدیریت و کنترل این حس داشته باشد.
اسماعیلی با بیان اینکه برخی والدین حمایت و کنترل بیشتری بر فرزند خود دارند، اضافه کرد: حمایت بیش از اندازه از توانایی کودک برای رشد و بلوغ احساسات می‌کاهد.
|
|
ابراهیمی 1393/12/18 - 10:13 |
|
ولی از همه ی امکانات استفاده کردند و کمبودی ندارند
چون خیلی از روانشناس ها معتقدند ناهنجاری های ادم ها از کمبود های دوران بچگی نشات میگیرد |
|
|
|
ساناز 1394/01/26 - 11:27 |
|
دوستان عزيز به نظر شما داشتن يه بچه كافيه؟آيا در آينده بچه هامون با مشكل روبه رو نميشن؟ما الان هرچي كه داريم و نداريم از لحاظ مادي و معنوي براي همين تك گل هاي زندگيمون گذاشتيم.سعي ميكنيم كه لوس بار نيان و بچه هاي مودب و موقري باشند.ولي بچه اي كه توي خونه تنها بوده و نتونسته با خواهر يا برادري بازي كنه دعوا كنه كوتاه بياد بتونه حقشو بگيره و خيلي موارد ديگه ميتونه توي جامعه راحت زندگي كنه يا هر كجا كه مخالف ميلش باشه كم مياره حتي توي زنگي مشتركش ... نميدونم تونستم منظورم رو برسونم يانه و همه اين ها شده مشغله ذهني من. لطفا نظراتتون رو بگيد .ممنون
|
|
